‘Luister naar ons’. Dat is wat wij van mensen horen die van de overheid afhankelijk zijn om rond te komen. Zij delen bijna dagelijks hun ervaringen met ons. Het zijn signalen van on- rust, angst voor hun inkomen, boosheid en onmacht. Ontelbare keren hebben we mensen gesproken die vastzitten in een web van regels. ‘Ik snap het echt niet meer’, zeggen zij dan tegen voorzitter Fatma Koser Kaya en de medewerkers van de LCR. Niet één keer maar heel vaak.
Dat moet anders. De LCR vraagt altijd de aandacht voor het geluid van burgers. Het netwerk van burgers is hierbij van belang. Zij voeden ons continu met hun verhalen en ervaringen in het sociaal domein. Dat doen zij omdat zij vertrouwen hebben in de LCR omdat wij begrijpen wat er speelt en het systeem kunnen doorgronden.
Bijzonder dit jaar is de samenwerking tussen de LCR en het Stedelijk Museum Schiedam. Daaruit kwam de Ab Harrewijnrede 2.0 uit voort: Het gaat over mij-pleidooi van de vrouwen die de tentoonstelling Uit Armoede mede hebben samengesteld. Ook een bijzondere RoeteRing voor Natalie Kramer die aandacht vraagt voor mensen met niet-objectiveerbare aandoeningen sprong in het oog.
Er zijn zoveel hoogtepunten: de campagne voor het Breed Offensief, het bezoek aan minister Eddy van Hijum van SZW aan de LCR, en de inbreng van de LCR bij de WIA-problematiek met het WIA Meldpunt. Het is een boeiend jaarverslag en het gevecht om gehoord te worden gaat door.
Wil je op de hoogte blijven van wat er speelt binnen de LCR en de onderwerpen waarmee wij ons bezighouden? Schrijf je dan in voor onze nieuwsdienst.