Een overheid hoort er te zijn voor haar burgers. Het is de taak van de overheid om te weten hoe de dienstverlening werkt. Of het nou gaat om huisvesting, zorg, onderwijs of inkomen: het zijn allemaal verschillende treinen op het spoor van de overheid. Als burger weet je vaak niet of je de juiste trein hebt gepakt, de juiste overstap hebt gemaakt of op het juiste station bent uitgestapt. Het spoorboekje van de overheid is te vaak onbegrijpelijk. Maar ja… je hoort het kennelijk wel te kennen.
De afgelopen maanden heb ik veel verhalen van mensen gehoord, die mij steeds ongeveer dezelfde boodschap geven: er wordt geen rekening met ons gehouden. Zijn die mensen veeleisend? Nee. Ze willen graag meedoen, werken of een bijdrage leveren.
Ik denk aan een dakloze jongere die uiteindelijk aan een huis is geholpen. Hij heeft moeite met alle regels waaraan hij zich moet houden. Hij wil rust, wil aan het werk en verder geen bemoeienis van de overheid. ‘Op straat leven was gemakkelijker’, zegt hij.
Ik denk ook aan een vrouw die haar werk als kapster heeft moeten opgeven. Ze kan, zo wordt bij de keuring vastgesteld, nog meer dan 65 procent van haar oude inkomen verdienen in een ander vak. Dat zou ze wel willen, maar ze is 57 jaar en ze wordt nergens aangenomen: ‘Omdat mijn man wel inkomen heeft, krijg ik niets. Ons inkomen gaat wel met 1600 euro omlaag.’
Of ik denk aan de vrouw in de Wajong die gaat werken, maar door ingewikkelde verrekening van haar inkomsten. ‘Ik ben gestopt met werken, want zo ben ik slecht af’, zegt ze.Zo kan ik nog wel even doorgaan.
Plannen en wetten zijn aan de Haagse tekentafel bedacht en zijn daardoor vaak te ingewikkeld en werken elkaar soms zelfs tegen. Er is onvoldoende tijd voor dialoog en afstemming, waardoor mensen niet de ondersteuning krijgen die ze nodig hebben.
Dit moet écht anders. Samen met onze Raad maak ik mij sterk voor de positie van mensen die voor hun bestaanszekerheid afhankelijk zijn van de overheid. Samen met onze Raad geven wij aan al deze mensen een stem. Een stem die overal moet doorklinken, zodat eenvoudige, rechtvaardige en duurzame wet- en regelgeving mogelijk kan worden gemaakt.
Fatma Koşer Kaya
Voorzitter LCR
Onze Raad bestaat uit zeer betrokken mensen: Bart de Bart (namens VCP), Sandra van Laar (Straatconsulaat), Jos Sprenkels (Vereniging Mobility), Gabrielle Choma (CC UWV), Nico Smits (CNV), Simone de Bruijn (Mind), Thomas Pruijsen (Mind), Joris Barendrecht (Ieder(in)), Daniël Toebes (Ieder(in)), Dini Zegelaar (Ieder(in)), Wim Jansen (Ouderenbonden), Frens Lemeer (FNV), Titia Beukema (FNV), Jan Taco Bosma (FNV), Detlef Metzler (FNV), Henk Veerman (CC UWV), Sven Pluimers (Ieder(in)), Ria Huisman (CC UWV), Harry Kiwitz (Ouderenbonden), Ton Heinen (KAR-SVB), Anneke Letschert (CC UWV), Lennart Goudriaan (KAR SVB), Liesbeth van der Meer (KAR SVB), Sophie Querido (KAR SVB), Roland van Noort (G4), Jolande van Zandbergen (Vereniging Mobility).
Wij plaatsen regelmatig berichten op onze website. Die delen we graag! Wil je op de hoogte blijven van wat er speelt binnen de LCR en de onderwerpen waarmee wij ons bezighouden? Schrijf je dan in voor onze nieuwsdienst.